Voor het eerst onder de 70 kg!

Yep. We gaan nog steeds lekker. Weer een pondje eraf.

Ooit zei iemand tegen mij: Hoe eet je een olifant? Plakje voor plakje, was het antwoord.
En hoe kom je op je streefgewicht? Pondje voor pondje.

Kleine haalbare doelen!
Na zo'n beetje alle diëten, afslankpillen en andere methoden geprobeerd te hebben, intrigeert het me wel dat het me nu wel lukt. Sterker nog, momenteel gaat het moeiteloos. Wat is het verschil?

* Een dieet op maat gemaakt, blijkt dus toch een ander effect te hebben dan een allemans worst. Klinkt eigenlijk wel logisch. Ieder lijf is anders, dus heeft ook andere behoeften. Soms vind ik het wel irritant, want zo houd ik bijvoorbeeld van paprika, maar dat komt niet voor in mijn lijst. Er kan veel over mij gezegd worden, maar niet dat ik eigenwijs ben. Als ik zo'n programma voorgeschoteld krijg, dan volg ik dat op de milimeter. Heb nooit een goede reden gevonden, om dan lekker eigenwijs mijn eigen ding te doen. Leek me vrij zinloos.

* Kleine haalbare doelen. Iedereen begrijpt verstandelijk, dat een doel stellen alleen werkt, als ie SMART geformuleerd is. Maar met name aan de R (realistisch), wil het nog wel eens aan schorten. We willen weer een gezond gewicht en moeten daarvoor 10 kg afvallen. Die 10 kg is er niet in een week aangekomen. Gek he, dat we dan meestal wel willen dat ie er in 1 week afgaat. Zou leuk zijn, maar zo werkt het niet. Daarom stel ik kleine doelen, die ik zelf geloof. Vorige week was mijn doel: onder de 70 kg komen. Al was het 69,9, dan was ik al tevreden. De komende week is mijn doel: 69,0. Ik geloof dat dat haalbaar is. Als ik me alleen maar focus op mijn streefgewicht (65 kg) word ik moedeloos. Pffff, dat haal ik nooit, raak gefrustreerd en dan denk ik: ach, barst met dat dieet.

* Geen SAS-dag. Ik heb ook een tijdje het dieet van Sonja Bakker gevolgd. Wie niet? Superleuk. In het weekend een wijntje en eens in de zoveel tijd een SAS-dag (Schijt aan Sonja!). Maar dat werkt dus volgens mij niet. Want eigenlijk verander je dan niet je gewoontes. Alleen op die SAS-dag doe je wat je écht wilt. Dus voor mij al 9 weken geen SAD-dag (Schijt aan 't Dieet). Gewoon totaal niet zondigen, maar 'stick to the program' is mijn motto. Voor mij gaat het om, mezelf zó lief vinden, dat ik mezelf een gezond lichaam en vitaliteit toewens. Daarvoor is deze verandering noodzakelijk. Het verrassende is, dat het dus steeds makkelijker gaat. Ik heb steeds minder moeite om lekkere vieze, vette dingen te laten staan. Ik zeg dat tegen mezelf: het is een korte termijn bevrediging. En ik ga nu voor: Korte Pijn, Lang Geluk!

Met warme groet,

Lianne